Historia Albert Park sięga lat 50. XX wieku
Tor Albert Park w Melbourne jest obiektem kojarzonym z wyścigami Grand Prix Formuły 1, ale jego historia sięga lat 50. XX wieku. Wtedy to był miejscem, w którym Stirling Moss walczył o zwycięstwo z młodym Jackiem Brabhamem i innymi kierowcami z australijskiej sceny wyścigowej. Historia powstania toru nierozłącznie wiąże się z The Light Car Club of Australia. Organizacja ta walczyła o organizację wyścigów w parku od 1934 roku, ale wiele problemów i politycznych sprzeciwów sprawiło, że pierwszy wyścig udało się zorganizować dopiero 19 lat później.
Tor od samego początku korzystał z dróg publicznych w parku, który otaczał jezioro. Nie ulega wątpliwości, iż to o wiele lepsze miejsce niż poprzednia lokalizacja. Fisherman’s Creek mieściło się obok doków i… wysypiska śmieci. Nitka zawierała w sobie jednak serię szybkich zakrętów i była lubiana wśród kierowców.
Grand Prix Australii w 1953 r. na Torze Albert Park wygrał Doug Whiteford, a kolejne zawody w 1956 r. padły łupem Stirlinga Mossa. Następne wyścigi na tym obiekcie odbyły się jeszcze w 1957 i 1958 roku, ale po nich lokalne władze zrezygnowały z rywalizacji kierowców. Jak się później okazało – na wiele lat.
Stirling Moss wygrywający GP Melbourne w 1958 roku | Fot. Twitter / Australian Grand Prix
Powrót wyścigów na Albert Park
Przerwa w ściganiu się na obszarze parku trwała ponad 30 lat. Poglądy lokalnych władz Melbourne zmieniły się bowiem dopiero w 1992 roku. Nowy premier stanu, którym został Jeff Kennett, szukał sposobu na uczynienie miasta bardziej interesującym dla turystów.
Zaplanował zwiększenie ruchu turystycznego i zysków lokalnej gospodarki poprzez szereg ważnych międzynarodowych wydarzeń. Na szczycie listy marzeń znalazło się podebranie organizacji wyścigu F1 o Grand Prix Australii, który od 1985 r. odbywał się w Adelajdzie. Cel udało się udało się zrealizować w 1996 roku.
Next stop, @Melbourne 🇦🇺 #AusGP #F1 pic.twitter.com/3ZVMli8biS
— F1 Australian Grand Prix (@ausgrandprix) March 27, 2022
Wiele z oryginalnych dróg używanych w latach 50. jako Tor Albert Park zostało uwzględnionych przy projekcie nowego obiektu. Oczywiście wymieniono ich nawierzchnię, a nitka biegnie teraz w przeciwnym kierunku do pierwowzoru. Dodano permanentną aleję serwisową, garaże, prostą startową oraz pierwszy i ostatni zakręt utworzony na terenach zielonych.
Cały park także skorzystał z wielomilionowej inwestycji w obiekty sportowe. Mimo ogromnych inwestycji wydarzenie w 1996 roku nie cieszyło się zbyt dużym powszechnym zainteresowaniem. Odbyły się też protesty przeciwko wycince drzew podczas prac budowlanych. Finalnie w ramach rekompensaty park otrzymał dwukrotnie więcej roślin niż ich utracona liczba. Przez większość roku jest on popularnym wśród lokalnych mieszkańców miejscem rekreacji ze szlakami spacerowymi, miejscami piknikowymi i obiektami sportowymi.
Kosmetyczne zmiany i przybycie Supercars
Drobne zmiany nastąpiły w 2004 roku, kiedy to zniknęła szykana w alei serwisowej. Pięć lat później dodano drugą nitkę do tymczasowych garaży, aby pomieścić padok australijskiej serii Supercars. Ta niezwykle popularna w Australii seria wyścigowa do dziś towarzyszy wyścigom o Grand Prix Formuły 1 na torze Albert Park.
Po wielu latach bez ingerencji w nawierzchnię toru wymagała ona remontu. Wykorzystano tym samym okazję do wprowadzenia pewnych zmian w nitce toru, aby umożliwić więcej możliwości wyprzedzania. W założeniu ma to spowodować też szybsze i bardziej konkurencyjne wyścigi.
Na początku 2021 r. wprowadzono zmiany w siedmiu zakrętach, z których dwa zostały całkowicie usunięte. Na pierwszym zakręcie tor został poszerzony po prawej stronie o 2,5 metra, a trzeci zakręt o 4 metry. W drugim sektorze zaobserwować można wierzchołek zakrętu przesunięty aż o 7,5 metra. Szykana została całkowicie usunięta, co utworzyło najdłuższą prostą na torze i potencjał nowej strefy DRS. Na oryginalnym zakręcie 13 (a 11 zaktualizowanego toru) wprowadzono znaczące zmiany, w których nieznaczne przedłużenie Lakeside Drive tworzy miejsce do wyprzedzania. Przedostatni zakręt poszerzono natomiast o 3,5 metra, aby uzyskać lepsze czasy okrążeń.
