Coupe-cabrio
W pierwszej dekadzie XXI w. nastała moda na kabriolety z twardym składanym dachem. Wielu producentów, nie tylko z półki premium, miało takie modele w gamie. Tego typu samochody najłatwiej można było znaleźć wśród niewielkich roadsterów lub w klasie średniej i kompaktowej. Wystarczy tu wspomnieć chociażby takie marki jak Volkswagen, Peugeot, Renault Megane CC, Ford Focus CC czy – w przypadku półki premium – BMW 3 cabrio i Lexus IS. Coupe-cabrio bazują najczęściej na popularnych modelach. Dzielą z nimi nie tylko poszczególne podzespoły, ale także niektóre elementy karoserii, np. przedni pas. Coupe-cabrio dostają niekiedy lepsze zawieszenie (np. w Focusie CC tylne zawieszenie pochodzi ze sportowej wersji ST) i poszerzoną paletę kolorów. Są też zwykle bogato wyposażone. Niektóre z nich, np. wspomniany wyżej Focus CC, były projektowane przez różne znane studia stylistyczne (w tym przypadku Pininfarinę).
Fot. Opel Astra III TwinTop
Kabriolety z twardym dachem mają swoje niepodważalne zalety. Przede wszystkim są całoroczne, co oznacza, że nie straszny im deszcz czy nawet śnieg. Poza tym można je bez problemu umyć na myjni automatycznej. Zapewniają też wyższy poziom bezpieczeństwa.
Ale użytkowanie samochodu typu coupe cabrio to nie tylko same zalety. Poza typowymi usterkami dla modelu, na którym bazuje, dochodzi do tego wysoka masa i wszechobecne trzaski, zwłaszcza podczas jazdy po drogach gorszej jakości, gdzie mechanizm dachu cały czas pracuje. Najbardziej newralgicznym punktem każdego kabrioletu są jednak uszczelki. Tu coś kapnie, tam coś kapnie – takie sytuacje nie są niczym niezwykłym w przypadku kabrioletów. Trzeba na bieżąco monitorować stan uszczelek. Czasem wystarczy tylko odetkać gumowe wężyki bądź kanały odprowadzające wodę, gdyż z czasem gromadzi się w nich brud i potrafią się przytkać.
Z jednej strony podaż CC na rynku wtórnym jest niewielka. Z drugiej zaś strony łatwo o zadbany egzemplarz ze stosunkowo niewielkim przebiegiem, gdyż tego typu pojazdy wykorzystywane są najczęściej w sezonie letnim i pełnią rolę drugiego lub nawet trzeciego auta w rodzinie (jeździ się nimi głównie podczas ładnej pogody w celach rekreacyjnych). Ze względu na wąskie grono klientów możliwości negocjacji ceny są zwykle spore. Forda Focusa CC z 2007/2008 r. można kupić za ok. 15-16 tysięcy, choć nietrudno spotkać egzemplarze wycenione na ok. 20 000 zł. Będą to zwykle wersje wysokoprężne (najpopularniejsze ze względu na spalanie i osiągi) z przebiegiem niewiele poniżej 200 000 km. Są to trwałe francuskie silniki o mocy 136 KM.
Co prawda mogą one wymagać wymiany typowego „dieslowskiego” osprzętu, jak np. DPF, turbina czy dwumasa, ale poza tym nie mają one jakiś większych mankamentów. Można trafić także na prostego 2-litrowego benzyniaka o mocy 145 KM, który jest trwały, ale jednocześnie paliwożerny i nie zapewnia ważącemu ponad 1,6 tony autu przyzwoitych osiągów.
Fot. Paweł Bartocha / Ford Focus CC
Podobnie sytuacja wygląda w przypadku najpopularniejszych rywali Focusa CC, czyli Peugeota 307 CC i Opla Astry Twintop. Ceny analogicznych wersji (2.0 HDI i 2-litrowa benzyna w przypadku Peugeuota oraz 1.9 CDTI i 1,8-litrowa benzyna w przypadku Opla) z roczników 2007, 2008 prezentują się podobnie co u konkurenta spod znaku Forda. Jeśli chodzi o marki premium, to trzeba jeszcze bardziej uważać przy zakupie na auta powypadkowe oraz pamiętać, że były one szczególnie „narażone” (zwłaszcza Audi) na cofanie liczników.
Kupując kabriolet, należy poświęcić sporo uwagi kondycji uszczelek oraz szczelności samego dachu a także sprawności mechanizmu jego składania, gdyż jest to bardzo drogi element.
Podobał Ci się nasz artykuł? Polub nas na 
, aby nie przegapić kolejnych!
