Connect with us

Czego szukasz?

Motorsport

Formuła S5000 przedstawiła kalendarz mistrzostw na 2020 r.

Władze Formuły S5000 przedstawiły kalendarz na sezon 2020. Zawodnicy zmierzą się ze sobą podczas sześciu rund, a na koniec sezonu czeka ich niezaliczany do klasyfikacji generalnej wyścig na torze Bathurst. Zapowiada się naprawdę ciekawie!

S5000 australijska Formuła Sandown 2019
Fot. S5000 / Facebook

22 września na torze Sandown Raceway zadebiutowała Formuła S5000. Tegoroczne zmagania są traktowane jako przygotowanie przed poważnym startem mistrzostw w 2020 roku. Władze serii właśnie przedstawiły harmonogram na przyszły rok.

Inauguracja sezonu 2020 będzie miała miejsce na torze Albert Park w Melbourne. Wyścig zostanie rozegrany w dniach 13-15 marca. S5000 będzie serią towarzyszącą pierwszej rundzie mistrzostw świata Formuły 1. Dwa tygodnie później kierowcy udadzą się na Sydney Motorsport Park. Kolejnym przystankiem w kalendarzu będzie Winton Motor Raceway, choć w tym przypadku wciąż trwają końcowe rozmowy na temat umowy komercyjnej. Następnie czeka nas wyścig na The Bend Motorsport Park oraz Phillip Island (przy tej rundzie wciąż znajduje się gwiazdka ze względu na toczące się rozmowy finalizujące kontrakt). Sezon zakończy się w dniach 11-13 września na Sandown Raceway.

Po zakończeniu mistrzostw w grudniu zaplanowano wyścig na torze Bathurst. Wciąż trwają ostatnie rozmowy z władzami obiektu, a dokładny termin zawodów nie został jeszcze podany.

Dyrektor Australian Racing Group, Matt Braid stwierdził: – Start S5000 na Sandown jasno pokazał wielkie zainteresowanie i wsparcie dla szybkiej, ciekawej i ważnej serii bolidów jednomiejscowych w Australii. Zainteresowanie na szczeblu lokalnym i krajowym będzie nadal rosło, a my zbliżamy się do mistrzostw 2020 z rozszerzonym kalendarzem obejmującym ważne wydarzenia, legendarne tory i imponujący talent kierowcy.

Chris Lambden, Menedżer Formuły S5000, także wypowiedział się o nowym kalendarzu: – Zainteresowanie Australijskimi Mistrzostwami 2020 jest wysokie po wielkim debiucie na Sandown, zarówno w Australii jak i zagranicą, a poziom zainteresowanych młodych zawodników jest ekscytujący.

1. Albert Park

Data: 12-15 marca
Lokalizacja: Melbourne
Długość: 5 303 m
Liczba zakrętów: 16
Rekord okrążenia: 1:20.486 (Lewis Hamilton, Mercedes W10 EQ Power+, F1 2019)

F1 | GP Australii 2019

Fot. Wolfgang Wilhelm / Grand Prix Australii 2019

Historia wyścigów w Parku Alberta sięga lat 50. W 1953 roku zorganizowano tutaj Grand Prix Australii, w którym triumfował Doug Whiteford w Talbocie-Lago T26C. W 1956 r. najważniejszy wyścig na kontynencie ponownie odbył się w Albert Park, a jego zwycięzcą został Stirling Moss. Wkrótce wyścigi w centrum Melbourne odeszły w zapomnienie na długie lata. Park nazwany na cześć księcia Alberta, męża brytyjskiej królowej Wiktorii, stał się miejscem odpoczynku i relaksu.

Sytuacja zmieniła się w 1996 roku. Mimo protestów mieszkańców wybudowano w nim tor Formuły 1 liczący 5 303 metrów. Zawody na Albert Park zainaugurowały sezon 1996. Od tego czasu, z wyjątkiem sezonów 2006 i 2010 w F1, tor gości pierwszy wyścig każdego sezonu. Przy okazji zawodów Formuły 1 na Albert Park rywalizuje także wiele innych serii wyścigowych. Supercars towarzyszy królowej sportów motorowych od 1985 roku (do 1996 r. Grand Prix Australii rozgrywano na ulicznym torze w Adelaide), lecz do 2017 wyścig ten nie był zaliczany do klasyfikacji generalnej.

2. Sydney Motorsport Park

Data: 27-29 marca
Lokalizacja: Sydney
Długość: 3 930 m
Liczba zakrętów: 12
Rekord okrążenia: 1:19.142 (Nico Hülkenberg, Lola B05/52, A1 GP 2007)

Sydney Motorsport Park

Fot. eventopia.co

Tor Sydney Motorsport Park został wybudowany przez rząd Nowej Południowej Walii w 1990 roku. Już rok później, obiekt znany wówczas pod nazwą Eastern Creek International Raceway, zyskał międzynarodową sławę dzięki rundzie MotoGP. Najlepsi motocykliści na świecie walczyli na tym torze o Grand Prix Australii do 1996 roku. Od 1992 roku organizowano tutaj zmagania Australian Touring Car Championship – mistrzostw będących poprzednikiem serii Supercars. Tor Eastern Creek trzykrotnie gościł rundę A1GP. W 2012 r. zmieniono jego nazwę na Sydney Motorsport Park.

3. Winton Motor Raceway

Data: 1-3 maja
Lokalizacja: Winton
Długość: 3 000 m
Liczba zakrętów: 12
Rekord okrążenia: 1:14,305 (John Magro, Dallara F308/11, Formuła 3 2019)

Winton Motor Raceway

Winton Motor Raceway

Tor w Winton otwarto w 1961 roku. Obiekt gościł początkowo lokalne serie, które przyciągały na trybuny tysiące kibiców. W 1980, 1982 oraz 1983 roku na tor zawitała Australijska Formuła 1. Wszystkie trzy rundy wygrał Alfredo Costanzo w bolidach Lola T430 Chevrolet oraz Tiga FA81 Ford zbudowanych zgodnie z zasadami Formuły 5000. Później rywalizowała tu Formuła Mondial, Holden, Brabham oraz australijska Formuła 3. W latach 1978-1985 Winton Motor Raceway gościł Australijskie Mistrzostwa Samochodów Sportowych. W 1985 roku obiekt znalazł się w kalendarzu Australian Touring Car Championship i z wyjątkiem trzech sezonów gości serię Supercars po dziś dzień.

4. The Bend Motorsport Park

Data: 12-14 czerwca
Lokalizacja: Tailem Bend
Długość: 4 945 m
Liczba zakrętów: 18
Rekord okrążenia: 1:41,775 (Cameron Shields, Dallara 2008 F3, Formuła 3 2018)

The Bend Motorsport Park

Fot. southaustralia.com

The Bend Motorsport Park został otwarty 13 stycznia 2018. W zeszłym roku zadebiutowała na nim seria Supercars. W tym roku na tor zagości Formuła S5000 oraz australijska seria TCR. Obiekt posiada cztery konfiguracje, a najdłuższa z nich mierzy 7,7 km i ma 34 zakręty. Mimo, iż został wybudowany w zeszłym roku, zgodnie z Australijską tradycją nie znajdziemy tu asfaltowych poboczy, a kierowca popełniający błąd będzie musiał się zmierzyć ze żwirową pułapką.

5. Phillip Island Grand Prix

Data: 21-23 sierpnia
Lokalizacja: Ventnor
Długość: 4 445 m
Liczba zakrętów: 12
Rekord okrążenia: 1:24,221 (Simon Wills, Reynard 94D Holden, 2000, Formula Holden)

Pierwsze wyścigi na wyspie Philipa zorganizowano w 1928 roku. W 1935 trasa była gospodarzem wyścigu o Grand Prix Australii. W 1951 sześcioro biznesmenów wybudowało tor Philip Island. W sezonie 1960 obiekt gościł wyścig Armstrong 500. Zniszczenia toru w trakcie zawodów z 1962 roku przyczyniły się do jego zamknięcia, a Armstrong 500 przeniesiono na Bathurst. Władze Philip Island zmagały się z brakiem funduszy, dlatego jego remont trwał aż do 1967 roku. W latach 1971-1977 obiekt był gospodarzem wyścigu Phillip Island 500K, który w 1976 i 1977 r. był rundą Mistrzostw Australii Samochodów Turystycznych.

Phillip Island CIrcuit S5000

Fot. visitmelbourne.com / Phillip Island CIrcuit

Wkrótce jednak tor został ponownie zamknięty i sprzedany. Obiekt szybko popadł w ruinę, a na przeszkodzie do jego renowacji stał most prowadzący na wyspę Philipa, który nie był na tyle mocny, by mógł po nim przejechać ciężki sprzęt potrzebny do odbudowy toru. Po modernizacji mostu w połowie lat 80. tor zyskał nowe perspektywy. W 1988 roku tor został ponownie otwarty, a rok później zorganizowano na nim australijską rundę MotoGP.

W 1991 roku zawody przeniesiono na Eastern Creek, lecz w 1997 powróciły na wyspę Philipa, gdzie po dziś dzień rozgrywane jest Motocyklowe Grand Prix Australii. Od 1990 roku na tym torze rywalizuje także seria World Superbike. W 1990 roku na tor zawitały Mistrzostwa Australii Samochodów Turystycznych. Po dwóch latach przerwy zawody powróciły na tor w 1993 roku. Obiekt jest do dziś gospodarzem ostatniej rundy sezonu serii przemianowanej w 2002 roku na Supercars.

6. Sandown Raceway

Data: 11-13 września
Lokalizacja: Melbourne
Długość: 3 104 m
Liczba zakrętów: 13
Rekord okrążenia: 1:05,127 (John Martin, Onroak-Ligier Ford-Coyote V8, Formuła S5000 2019)

Tor Sandown Raceway wybudowano wokół trasy przeznaczonej do wyścigów konnych, a jego otwarcie nastąpiło 11 marca 1962 roku. Od 1964 na tym obiekcie rozgrywano mistrzostwa Tasman Series, w których od 1970 roku uczestniczyły bolidy Formuły 5000. Po upadku serii po sezonie 1974 tor gościł Australijską Formułę 1, a później historyczne wyścigi bolidów Formuły 5000.

W sumie sześciokrotnie rozgrywano tutaj Grand Prix Australii stanowiące wówczas rundę Tasman Series, a później Australijskiej Formuły 1. Triumfy w tym wyścigu odnosili Jack Brabham, Jim Clark, Graham McRae i John Goss. Sandown Raceway dwukrotnie gościło zakończenie sezonu World Endurance Championship. W 1984 roku wyścig Sandown 1000 wygrała załoga Stefan Bellof i Derek Bell, a w 1988 w 360km of Sandown Park triumfowali Jean-Louis Schlesser i Jochen Mass. Od 1964 roku organizowany jest tutaj wyścig długodystansowy znany obecnie jako Sandown 500. W 2003 zawody znalazły się w kalendarzu mistrzostw Supercars, które w przyszłym roku zastąpią 500 km wyścig dwoma sprintami na dystansie 200 km. W tym roku odbył się tutaj wyścig inaugurujący nową serię – Formułę S5000.

S5000 Sandown 2019 Garry Rogers Motorsport

Fot. Garry Rogers Motorsport

Mount Panorama – runda nie zaliczana do mistrzostw

Data: Grudzień
Lokalizacja: Bathurst
Długość: 6 213 m
Liczba zakrętów: 23
Rekord okrążenia: 2:01,567 (Shane van Gisbergen, McLaren 650S GT3, GT3 2016)

Pierwsze wyścigi na drogach w pobliżu Bathurst zaczęto organizować na początku XX wieku. Budowę toru Mount Panorama rozpoczęto w połowie 1936 roku, a w 1938 r. odbył się tutaj pierwszy wyścig motocyklowy – Junior Tourist Trophy. W tym samym roku na torze zorganizowano Grand Prix Australii, w którym triumfował Peter Whitehead. Najważniejszy wyścig na kontynencie zagościł na tym torze jeszcze trzykrotnie – w 1947, 1952 oraz 1958 r. Od 1963 roku tor jest także gospodarzem wyścigu Bathurst 1000 – najsłynniejszej rundy serii Supercars. Impreza początkowo nosiła nazwę Armstrong 500 i była rozgrywana na Philip Island. W 1963 z powodu uszkodzeń toru przeniesiono ją na Bathurst, a w 1973 wydłużono dystans zawodów do 1000 km.

Mount Panorma Circuit

Mount Panorma Circuit / Flickr

Od początku lat 90-tych władze toru organizują wyścig długodystansowy. Zawody miały początkowo dystans 12 godzin, w latach 2002 – 2003 24 godziny, a od 2007 ponownie 12 godzin (w latach 1996-2001 oraz 2004-2006 zawody nie odbyły się). W 2011 na starcie po raz pierwszy pojawiły się samochody GT3, a zmagania mają niezwykłą atmosferę za sprawą toru prowadzącego po publicznych drogach, który jest bardzo kręty i posiada duże różnice wysokości, a bariery znajdujące się tuż przy trasie nie wybaczają nawet chwili dekoncentracji.

Alexandre Prémat stwierdził, że tor ten jest mieszanką obiektów Nordschleife, Road America i Laguna Seca. Magię 12-godzinnych zawodów zapewnia także start rywalizacji, który ma miejsce w nocy, kilka minut przed wschodem słońca.

Tegoroczny sezon

Mimo iż został już ogłoszony przyszłoroczny kalendarz, tegoroczne zmagania Formuły S5000 nie dobiegły jeszcze końca. Przed nami jeszcze wyścig na The Bend Motorsport Park znajdującym się 100 km od Adelajdy. Runda towarzysząca serii TCR Australia odbędzie się 17 listopada. Wyścigi będzie oglądać zarówno na żywo, jak i odtworzyć je sobie w dowolnej chwili na kanale motorsport.com.

Oceń nasz artykuł!
Skomentuj

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Reklama