Lata 50. XX wieku to dekada, w której powstało wiele pięknych samochodów sportowych i wyścigowych. Do tego specyficznego „wyścigu zbrojeń” dołączyła także czechosłowacka marka. W 1957 roku światło dzienne ujrzała koncepcyjna Škoda 1100 OHC (wspominaliśmy o niej przy okazji Slavii Concept). Powstały jedynie dwa egzemplarze wyścigowego bolidu z Czechosłowacji. Choć obecnie Škoda kojarzona jest raczej z rodzinnymi samochodami, jeszcze kilkadziesiąt lat temu marka ta świętowała liczne sukcesy w motorsporcie.
Škoda 1100 OHC – czechosłowacka alternatywa dla Ferrari
Škoda 1100 OHC miała stanowić konkurencję dla sportowych samochodów z Włoch, Wielkiej Brytanii czy Niemiec. Pojazd wykonano z włókna szklanego. Długie i niskie opływowe nadwozie otrzymało rurowy szkielet. Dzięki temu samochód był wyjątkowo lekki. Masa własna wynosiła jedynie 550 kg. Auto otrzymało także niezależne zawieszenie oraz hamulce bębnowe. Przednie bębny umieszczono tuż za szprychowymi felgami a tylne w sąsiedztwie skrzyni biegów. Dzięki układowi trans-axle poprawił się rozkład mas.
Źródłem napędu Škody 1100 OHC była niewielka jednostka R4 o pojemności raptem 1.1 litra (dokładnie 1089 cm3). Nie oznacza to jednak, że był słaby. Rozwijał on bowiem 92 KM przy 7500 obr./min i to wszystko przy braku doładowania. Moment obrotowy trafiał na tylną oś pośrednictwem 5-biegowej skrzyni manualnej. Samochód rozwijał około 200 km/h prędkości maksymalnej, co w tamtych czasach wzbudzało podziw.
Do skonstruowania silnika inżynierowie czeskiej marki użyli seryjnego bloku modelu 440, który nakryto głowicą odlaną z aluminium. Motor zasilały dwa gaźniki Jikov. Jednostka otrzymała dwa górne wałki rozrządu, co wówczas było innowacyjnym rozwiązaniem. Rozrząd typu OHC zyskał popularność dopiero w połowie lat 60-tych XX wieku.
Nowoczesna i bardzo szybka
Oprócz wersji roadster powstały także dwie sztuki odmiany coupe. Otrzymała ona aluminiowe nadwozie i ważyła nieco więcej. Škoda 1100 OHC Coupe była cięższa o 68 kg (618 kg) od roadstera.
Škoda 1100 OHC brała udział w wyścigach m.in. w Leningradzie, Budapeszcie i Pradze, wygrywając w 1958 roku niemal wszystkie wyścigi. Ostatni zespół fabryczny Škody pojawił się na zawodach w 1963 roku. Niedługo później jedno z aut sprzedano do fabrycznego muzeum czechosłowackiej (obecnie czeskiej) marki, a pozostałe sprzedano prywatnym kierowcom. Obecnie oba roadstery są w doskonałym stanie technicznym. Jeden znajduje się w Muzeum Škody w Mlada Boleslav a drugi należy do importera Škody w Wielkiej Brytanii.
Natomiast oba egzemplarze wersji coupe uległy wypadkom na drogach publicznych. Los jednej ze sztuk jest nieznany, natomiast podwozie i silnik drugiego zostały znalezione i zakupione przez Škoda Auto. Samochód jest odrestaurowywany i dołączy do roadstera w Muzeum Škody.
